" ...Την Πρωτομαγιά του 1944 ετουφέκισαν διακόσιους. Στις 9 το πρωί μας τηλεφώνησαν από το Αστυνομικό Τμήμα της Καισαριανής, ότι έχουν εκεί τα ρούχα τους και να στείλουμε να τα πάρουμε. Εστείλαμε αμέσως ένα φορτηγό και τα μεταφέραμε σε μια πρόχειρη αποθήκη, στην οδό Απόλλωνος. Τα παραλάβαμε στις 2 το μεσημέρι και όλο το απόγευμα της ίδιας ημέρας και όλη την επόμενη προσπαθήσαμε να ανακαλύψουμε από ταυτότητες και σημειώματα λίγα ονόματα. Είναι αφάνταστο πόσο ζωντάνεψαν γύρω μας όλοι εκείνοι οι πεθαμένοι. Και οι διακόσιοι ήταν εκεί με τα παλιωμένα παπούτσια τους, τα τριμμένα μανίκια τους, με την αγωνία τους στα πρόχειρα σημειώματα. Διαδόθηκε αστραπιαία η όλη υπόθεση. Ο κόσμος άρχισε να εισβάλλει στην αποθηκούλα στην οδό Απόλλωνος. Εβδομήντα ονόματα μας είχαν γίνει γνωστά από τα διάφορα χαρτιά και ταυτότητες που είχαμε βρει μέσα στις τσέπες των νεκρών. Οι συγγενείς των αγνώστων έπρεπε ν' αναγνωρίσουν μόνοι τους κάποιο ρούχο και οι γυναίκες των χαμένων ανθρώπων αναστάτωναν ό,τι έβρισκαν εκεί μέσα με αλλοφροσύνη. Ξεφώνιζαν, μοιρολογούσαν, έκλαιγαν σιωπηλά. Μια μητέρα απ' την Πεντέλη βρήκε το σακάκι του γιού της. Το αγκάλιασε και το κρατούσε σφιχτά, πνιγμένη μέσ' τα δάκρυά της. Έπειτα, σαν μπόρεσε να κοιτάξει γύρω της, πήρε το μάτι της κάποιο ρούχο του πιο μικρού κρατούμενου παιδιού της. Την μεταφέραμε αναίσθητη. Άλλη μητέρα πίστεψε το παιδί της νεκρό, γιατί βρήκε τα πράγματά του. Κι όμως αργότερα μάθαμε, πως ο γιος της δεν ήταν μέσα στους διακόσιους. Είχε δανείσει ρούχα σε φίλο του, που εκτελέστηκε την Πρωτομαγιά... ".
ΙΩΑΝΝΑ ΤΣΑΤΣΟΥ
από το ΑΝΟΙΧΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ
ΙΩΑΝΝΑ ΤΣΑΤΣΟΥ
από το ΑΝΟΙΧΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ