"Κλείνω τα μάτια γυρεύοντας το μυστικό συναπάντημα των νερών
κράτησα τη ζωή μου ψιθυριστά μέσα στην απέραντη σιωπή
Δεν ξέρω πια να μιλήσω, μήτε να συλλογιστώ
ψίθυροι
σαν την ανάσα του κυπαρισσιού τη νύχτα εκείνη
κράτησα τη ζωή μου, κράτησα τη ζωή μου ταξιδεύοντας
κράτησα τη ζωή μου ψιθυριστά μέσα στην απέραντη σιωπή
ο δρόμος αυτός δεν τελειώνει, δεν έχει αλλαγή
όσο γυρεύεις να θυμηθείς τα παιδικά σου χρόνια
ο δρόμος
δεν έχει αλλαγή"
Σεφέρης Γ., 1939, Επιφάνια
Ευχαριστούμε την αγαπητή συνάδελφο Χρύσα Πιπιλή για την επιλογή και την προώθηση του εξαιρετικού ποιήματος.
από το ΑΝΟΙΧΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ
κράτησα τη ζωή μου ψιθυριστά μέσα στην απέραντη σιωπή
Δεν ξέρω πια να μιλήσω, μήτε να συλλογιστώ
ψίθυροι
σαν την ανάσα του κυπαρισσιού τη νύχτα εκείνη
κράτησα τη ζωή μου, κράτησα τη ζωή μου ταξιδεύοντας
κράτησα τη ζωή μου ψιθυριστά μέσα στην απέραντη σιωπή
ο δρόμος αυτός δεν τελειώνει, δεν έχει αλλαγή
όσο γυρεύεις να θυμηθείς τα παιδικά σου χρόνια
ο δρόμος
δεν έχει αλλαγή"
Σεφέρης Γ., 1939, Επιφάνια
Ευχαριστούμε την αγαπητή συνάδελφο Χρύσα Πιπιλή για την επιλογή και την προώθηση του εξαιρετικού ποιήματος.
από το ΑΝΟΙΧΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ
|
|